Esku-hartze sozialaren helburuak arrisku sozial edo pertsonaleko egoerak murriztu edo aurreikustean datza, norbanakoari, taldeei edo komunitateei dagozkien arazo konkretuak konponduz, errekurtso material edo profesionalak ekarriaz esku-hartuz, edota bizi kalitate hobea sustatuz. Esku-hartze sozialaren eremuaz ari garenean, arrisku egoera hauek, inguruarekin harreman zuzena duten premiazko beharrak beteta ez izateari dagokio: bizirauteko beharrak, bizikidetasuna eta gizarteratzea, parte-hartzea, informazio eta gizarte errekurtsoetara sarbidea izatea, aukera berdintasuna, bazterketarik ez, gizarte-bazterketarik ez, etab.
Esku-hartze sozialean, helburuen konplexutasuna dela eta, diziplina arteko lana azpimarratu behar da, psikologoak gizarte langileekin, abokatuekin, soziologoekin, ekomomistekin eta beste hainbat profesionalekin duen erlazioa helburuak lortzeko funtsezko faktorea da.
